به نقل از «آنا»

چه کسی عراق را بعنوان آغازگر جنگ با ایران معرفی کرد؟

تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۶۸۴۲۸

همانطور که می‌دانید طولی نکشید که پس از گیر و دار پیروزی انقلاب کشورمان وارد جنگی ناجوانمردانه با عراق شد، کشوری که تحت حکمرانی صدام بر این خیال باطل بود که می‌تواند در کمتر از چند روز تهران را فتح کند و در خیابان‌های آن قدم بزند.

جنگی که آغاز شد و چند سال طول کشید تا کشور‌های دیگر متجاوز را بشناسند و پرده از چهره آن برداشته شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما چه اتفاقی افتاد؟

 

از جنگ تا معرفی طرف متجاوز از سوی سازمان ملل

۱۳ فروردین سال ۱۳۵۸ و درست ۵۰ روز پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، ارتش عراق به حریم هوایی شهر مهران تجاوز کرد و روز بعد، گروه پیاده خود را به سمت قصرشیرین روانه ساخت و این اقدامات با تجاوز ۳۱ شهریور ۱۳۵۹، و تجاوز هوایی زمینی بمباران و غارت احشام مرزنشینان توسط عراق صورت بیشتر شد که در پی آن بسیاری از مردمم بی گناه کشته و مجروح شدند.

اما در این میان پایبندی جمهوری اسلامی ایران به قرارداد ۱۹۷۵ تا جایی بود که پس از بمباران‌های روستا‌های مرزی ایران توسط هواپیما‌های عراقی، دولت ایران بدون اقدام متقابل، به منظور کاهش تشنج در منطقه، استاندار آذربایجان غربی را برای مذاکره با استاندار سلیمانیه به عراق اعزام کرد که به هرحال، عراق در تاریخ ۱۷ شهریور سال ۱۳۵۹، به بهانه اینکه ایران در تحویل و تحول زمین‌هایی که علامت گذاری شده است، کوتاهی می‌کند، با ارتش خود برای اشغال این زمین‌ها اقدام کرد.

در نهایت صدام حسین در ۲۶ شهریور سال ۱۳۵۹، در نطقی در پارلمان آن کشور، با الغای قرارداد ۱۹۷۵ تأکید کرد که عراق برای ایران در اروندرود حقی قائل نیست که در حقیقت، اعلام لغو قرارداد ۱۹۷۵، مقدمه تجاوز نظامی عراق به خاک ایران بود.

پس از ۸ سال جنگ و شهید و مجروح شدن بسیاری از مردم بی گناه، قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت، در ۲۹ تیر سال ۱۳۶۶ به تصویب شورای امنیت سازمان ملل رسید و جمهوری اسلامی ایران آن را در ۲۶ تیر سال ۱۳۶۷ پذیرفت. براساس این قطعنامه، در ۱۷ مرداد سال ۱۳۶۷، در حدفاصل مرز‌های دو کشور، نیروی حافظ صلح «یونیماک» مستقر شد و پس از آن نیز در ۲۹ مرداد سال ۱۳۶۷، میان دو کشور آتش بس برقرار شد و دبیرکل سازمان ملل در ۱۸ آذر سال ۱۳۷۰، پس از تکمیل تحقیقات خود، و کش و قوس‌های فراوان عراق را آغازگر جنگ علیه ایران معرفی کرد یعنی چیزی حدود سه سال و نیم پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران و آتش بس میان کشور‌های ایران و عراق.

براین اساس و طبق بند ۶ قطع نامه ۵۹۸، دبیر کل موظف شد تا متجاوز را به شورای امنیت معرفی کند.

 

 

خاویر پرز دکوئیار؛ برنده جایزه «تفاهم بین المللی»

خاویر پرز دکوئیار، دبیر کل وقت سازمان ملل، درست در ۱۸ آذر سال ۱۳۷۰ در اقدامی شجاعانه، رژیم بعثی عراق را به عنوان متجاوز در جنگ ایران و عراق به شورای امنیت معرفی کرد.

براساس گزارش وی که در عرصه جهانی یک پیروزی سیاسی برای ایران به شمار می‌آمد، دکوئیار صریحا حمله عراق به ایران را نقض حقوق بین الملل و اصول اخلاقی دانست و از سوی دیگر نیز توضیحات عراق برای جامعه بین المللی قابل قبول و کافی شناخته نشد.

وی به دلیل تلاش‌های پی گیرش در ایجاد آتش بس، برنده جایزه «تفاهم بین المللی» سال ۱۹۸۷ شد.

دکوئیار در بازه زمانی ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۱ به عنوان دبیرکل سازمان ملل متحد فعالیت کرد و آن طور که سازمان ملل متحد در بیانیه خود اعلام کرده است، نقش مهمی در توافقات صلح در کامبوج و السالوادور ایفا کرده بود.

 

اما چطور شد که عراق اقدام به جنگ با ایران کرد؟

درست پس از آن که انقلاب اسلامی مردم ایران به سرانجام رسید، این ترس بر جان آمریکایی‌ها و جبهه غرب افتاد که نکند این موضوع همه گیر شود و کل منطقه را بپوشاند و از اینر و تصمیم گرفت تا با تجهیز عراق به این کشور جرات مقابله با ایران را بدهد و آن را بنوعی جلو بیاندازد.

با توجه به این که در آن روز‌ها عراق کشوری چندان پیشرفته نبود پس به یقین، می‌توان به این موضوع رسید که، بدون وعده‌ها و حمایت‌های آمریکا و غرب، فکر حمله به ایران برای کشوری، چون عراق، تصوری ناممکن بود.  
در این میان آمریکا به عنوان اولین چراغ سبز خود و به منظور هموارتر شدن راه برای کمک به عراق، در فروردین ۱۳۶۱، نام این کشور را از فهرست کشور‌های تروریست پاک کرد و همواره از مخالفان تصویب قطعنامه‌های سازمان ملل بر ضد عراق در استفاده از سلاح‌های شیمیایی و میکروبی بود.

 

 

تجاوزی که تنها از صدام حسین بر می‌آمد!

شاید اگر بخواهیم با صفاتی صدام حسین را معرفی کنیم و وی را آغازگر جنگ با ایران بدانیم، اینطور بتوان گفت که، وی فردی متکبر با روحیه دیکتاتوری و تجاوزگری بود که همین چند صفت کافی است تا فردی راضی شود رویای تصاحب ایران و فتح چند روزه تهران را در سر خود بپروراند و جنگی ناجوانمردانه را آغاز کند.

بیشتر بخوانید: دبیرکل اسبق سازمان ملل متحد درگذشت ایران هیچ‌گاه آغازگر هیچ جنگی نبوده است فتح خرمشهر اقتدار تام ایران در جنگ را به ارمغان آورد امام خمینی بعد از شهادت شهید شیرودی چه گفتند؟

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: جنگ تحمیلی جنگ ایران و عراق شورای امنیت سازمان ملل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۶۸۴۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هوشمندی ایران در از سرگیری سوآپ گاز ترکمنستان، تمدید صادرات گاز عراق و تکمیل خط لوله صلح

صنعت نفت و گاز طی سال های گذشته هدف تحریم ها قرار گرفتند و برای فروش آن ها از مبادی رسمی با مشکلات عدیده ای روبرو شدیم. هدف تحریم کنندگان این بود که از طریق مسدود کردن راه های کسب درآمدهای ارزی کشور به دولت فشار بیاورند که در مذاکرات تسلیم شود. اما در نهایت این اتفاق نیفتاد و راه هایی برای فروش نفت و گاز کشور پیدا کردیم. فروش گاز کشور از طریق خطوط لوله صورت می گیرد و مشتریان ما همسایگان هستند. در همین راستا، وزارت نفت به اعمال دیپلماسی فعال انرژی به منظور ایجاد بستری برای فروش گاز کشور مبادرت کرد.  در چارچوب سیاست های وزارت نفت شاهد اقداماتی همچون بهبود روابط با ترکمنستان و از سرگیری سوآپ گاز از این کشور و تلاش برای احیای خط لوله صلح (ایران-پاکستان-هند) هستیم.

بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند که فروش نفت و گاز کشور در شرایط تحریم بر اثر به اجرا گذاشتن دیپلماسی فعال انرژی توسط دولت فعلی حاصل شد.  سهراب دل انگیزان، استاد اقتصاد دانشگاه رازی در خصوص دیپلماسی فعال انرژی کشور طی سال های گذشته و حل و فصل مشکلات مان با همسایگان در حوزه انرژی خاطرنشان کرد: منطقی است که باید در تبادلات انرژی خود را در منطقه بهبود ببخشیم و از این فرصت نهایت بهره برداری را داشته باشیم.

وی ادامه داد: موفقیت در حوزه توسعه روابط با همسایگان در حوزه انرژی بسیار کلیدی و مهم است زیرا که ارتباط با همسایگان در حوزه انرژی به کاهش هزینه های حمل و نقل، بهبود روابط سیاسی و تقویت ارتباطات مرزی منجر می شود و به لحاظ کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری به نفع ماست. به همین دلیل، دیپلماسی انرژی به اجرا گذاشته شده توسط دولت اهمیت دارد. از همین رو دولت توانست هوشمندی خوبی در زمینه از سرگیری سوآپ گاز با ترکمنستان، تمدید صادرات گاز عراق و تکمیل خط لوله صلح داشته باشد.

استاد اقتصاد دانشگاه رازی خاطرنشان کرد: با توجه به تمامی آنچه در بالا گفته شد، احیای روابط مان با ترکمنستان و از سر گیری سوآپ گاز از این کشور مثبت ارزیابی می شود.

دل انگیزان گفت: برنامه ریزی برای افزایش مبادلات انرژی با پاکستان در وزارت نفت کشور اقدام درستی است. از ابتدا در چارچوب اکو ایران، پاکستان و ترکیه به عنوان بنیانگذاران این سازمان مکلف بودند در بخش هایی که در حوزه های مشترک قرار دارند، رابطه تهاتری با یکدیگر برقرار کنند.

وی ادامه داد: پاکستان به دلیل برخی مشکلات در صدد است که به تقویت روابط با کشورهای همسایه فارغ از مخالفت آمریکا بپردازد. این فرصت خوبی برای تهران است که به تقویت روابط در حوزه انرژی با اسلام آباد بپردازد. در همین ارتباط، قرار شده است که پاکستان خط لوله صلح را در بخش مربوط به خودش تکمیل کند که اتفاق خوبی است.

استاد اقتصاد دانشگاه رازی خاطرنشان کرد: در برقراری روابط با پاکستان باید مراقبت کنیم که تبادلات با پول ایران و یا پول دو طرف صورت بگیرد. همچنین باید به دنبال انعقاد قراردادهای بلندمدت با اسلام آباد باشیم.

دل انگیزان گفت: کلیت دیپلماسی انرژی به اجرا گذاشته شده توسط وزارت نفت از این منظر که دولت را وارد ارتباطات مسالمت آمیز با کشورهای همسایه می کند، بسیار قابل قبول است.

وی ادامه داد: به اجرا گذاشتن سیاست هایی همچون توسعه زنجیره ارزش محصولات و صدور خدمات فنی و مهندسی به دیگر کشورها مثبت ارزیابی می شود. همچنین در زمینه صدور خدمات فنی و مهندسی نیز باید دقت کنیم که ظرفیت خود را برای نگه داشت متخصصان در داخل حفظ کنیم و این سیاست بستری برای خروج متخصصان از کشور نشود.

زهرا طوسی